Zondag 10 maart

Na een korte maar goede nachtrust verzamelen de HWV renners zich aan het weldadige ontbijt waarbij hongerige magen worden voorzien van de nodige koolhydraten en eiwitten.

Han van de W geeft aan dat ie deze ochtend schrok van het magistrale gevoel in zijn benen en verwacht dan ook dat ie boven zichzelf zal uitstijgen in de koers die we zullen gaan rijden.

De rest van de renners geven aan ook in goede doen te zijn en dat een podium wel minimaal moet gaan lukken .

Volgens Bert L is koersen zonder plan zinloos en een slecht plan beter als geen plan en dat in een plan het altijd prioriteit moet zijn dat men zich aan het plan moet houden ook al blijkt dat het een slecht plan is omdat je anders net zo goed zonder plan kunt koersen en koersen zonder plan is dom dus maakten we een plan.

Het plan was even simpel als effectief bij elke ontsnapping moet er minimaal een HWV renner meezitten .
Mocht het tot een eindsprint komen zijn Bert L en Arthur de aangewezen personen om te sprinten.
Chris onze geboren kopman moet zijn kruit nog even droog houden want in Ureterp gaat hij vlammen en 2 keer pieken zo vroeg in het seizoen is vragen om opgebrand te raken.

Nadat de rest van de renners al deze wijsheden hadden aangehoord en op zich hadden laten inwerken werden de koffers ingepakt afscheid genomen van ons verblijf en gingen we op pad richting het mooie Enter.

Daar aangekomen stapte Simone op de mountainbike om de route van Rijssen te gaan fietsen in voorbereiding op de Hel van Groesbeek later dit seizoen.

De mannen namen voor de koers nog een bakje koffie en observeerden onder tijd de concurrentie.

OWC was met een grote delegatie aanwezig en er stonden nog meer kleppers in geschreven.

Maar na de teambuilding die we een avond van tevoren hadden gedaan en de motiverende woorden van Bert in combinatie met de superbenen van Han konden deze mannen ons niet imponeren.
Winst kon ons eigenlijk niet ontgaan.

Als back up plan hadden we ook nog Klaas mee die zich gelijk zou laten afzakken en dan halverwege koers nog als springplak voor Han zou kunnen dienen.

Om klokslag 11.15 mochten we los. Ongeveer gelijktijdig ging de miezer regen over in echte regen dus werd het afzien voor de mannen.

Het tempo ging gelijk omhoog en Peter en GH draaiden voorin mee om gelijk het kaf van het koren te scheiden.

Chris Arthur en Bert zaten keurig in het peloton en benjamin zat iets verder naar achteren maar kon de boel prima overzien.

Al snel bleek dat het bijna onmogelijk was om weg te komen. keer op keer sprongen er renners weg maar telkens werd en alert gereageerd door een lorini renner dus leek er geen vuiltje aan de lucht.

Na 3 rondes sloeg voor Arthur het onheil toe hij reed lek en moest de koers verlaten.
Hij baalde enorm en had zijn zinnen gezet om ondanks zijn verhuizing naar Zwolle het Hardenbergs Wieler vereniging shirt in Enter op het podium te laten schitteren .
Gelukkig komen er voor deze sympathieke sprinter nog koersen genoeg dit seizoen.

Na deze aderlating voor team HWV werd deze tegenslag snel verwerkt en besloot Han de knuppel in het hoenderhok te gooien en er een magistrale demarrage uit te persen .
De renners van OWC zagen het gevaar en gingen kop over kop in de achtervolging en wisten met een uiterste krachtsinspanning Han terug te pakken.

De sterk rijdende Peter liet zien over een groot portie aanvalslust te bezitten en probeerde keer op keer mee te springen maar ook hij kreeg niet de zege van het peloton.

Het leek uit te zullen monden in een eindsprint en volgens plan zou Bert de uitgelezen kans krijgen om de sprint te winnen.

Maar ook ditmaal gooide een lekke band roet in het eten en onze kopman filosoof en motivator moest de koers verlaten.

Lichte paniek ontstond in de hoofden van de HWV renners een eindsprint met Chris als kopman die als hij wint zijn hele voorseizoen op het spel zet ?

Bij het ingaan van de laatste ronde laat GH zich even afzakken en kijkt in de ogen zijn kopman Chris .
Hij ziet dat er een intense strijd in zijn hoofd bezig is sprinten en winnen of laten lopen en een goed seizoen.

Op het laatste rechte stuk voor de finish gaat het tempo nog 1 keer moorden omhoog .
Chris zit vlak voor de bocht nog in positie 11 maar met een goede stuuractie haalt ie in de bocht weer enkele renners in.
Hij zet nog 1 keer aan en komt als 5e over de finish.

Heel HWV haalt opgelucht adem. Geen podium dus het seizoen is nog compleet open voor onze kopman.

Na afloop heerst er dan ook tevredenheid alom . Een goede koers gereden en ons gehouden aan het plan .

De dame en mannen van HWV kijken terug op een mooi clubweekend .
Met de motivatie en teamspirit zit het wel goed en HWV kan dan ook met vertrouwen het komende seizoen tegemoet zien.