Wederom stonden Han en Richard aan de start in Emmen. Stormachtige wind, maar toch waren beide op de fiets (wind mee) gekomen uit Hoogeveen en Hardenberg, Han had een taxi terug, maar Richard wist voor de start al dat de terugweg heroïsch zou worden, Buienradar stond al op geel.

Voor de start sprak Han de magische woorden, ik ga me in het begin rustig houden.

Vanuit de start ging het gelijk elke ronde op de kant, maar Han en Richard zaten goed van voren dus geen centje pijn....
De hartslagmeter van Richard gaf trouwens iets anders aan, het ging "ervan".

Het bleef opletten, waarbij de blokken Stormvogels en Peddelaars het op de kant bleven trekken met vele slachtoffers als gevolg.

Een half uur voor het eind ging Han solo, elite Huub Deelstra kwam nog bij hem en ze waren weg. Huub reed net iets te hard voor Han en in de laatste drie ronden moest Han hem laten gegaan en zakte weer terug en de pijp was leeg.

Huub won solo en Richard reed nog naar een plaats bij de eerste 15, in een rommelige sprint omdat er ook allerlei gedubbelde renners mee gingen doen.

Han mocht met de auto terug om nog wat aan zijn studie te doen.
Richard ging onder begeleiding van slagregen en met windkracht 6/7 tegen terug naar Hardenberg onder het motto "niet mauwen maar dauwen".