Zaterdag en zondag 5-6 februari werd op het terrein van de Peddelaars in Hoogeveen
het NK voor nieuwelingen, junioren, sportklasse/amateurs en de masters georganiseerd.

Hulde aan de WV de Peddelaars die de organisatie op zich namen, nadat eerst Zaltbommel
en daarna Rucphen de organisatie teruggaven aan de KNWU.

Omdat de Corona lockdown de GOW-competitie had stilgelegd, was de GOW Enter met een
DNF door een aanvaring met een boom, mijn laatste crosswedstrijd geweest en moest
er ernstig worden gekeken naar een goede voorbereiding.
Overleg met mijn coach over een herhaling van het opbouwprogramma naar de 1e cross werd
op dwingende toon door Fascat coach Frank afgewezen met een “Don’t do this program!

Het was niet geschikt omdat er veel techniek en looptraining in zat en daar had ik in dit stadium
niets aan vond hij (hier volgt nog een evaluatie over!)
In plaats daarvan begon ik aan een programma “6 weeks to Nationals Cyclcross” wat me in 6 weken
klaar moest stomen voor het NK.
Zelfs mijn skivakantie in Oostenrijk werd in een week tapering gepland om het onderste uit de kan
te halen.

Het programma leek inderdaad te werken en mijn trainingswaarden waren navenant.
Doel was overigens om in het veld van Masters 50+ bij de top van de deelnemende 60-plussers
te zitten, net zo als we in de GOW-competitie een “eigen onderling klassement” bijhielden.

De zaterdag gaf op RTV Drenthe een prachtig en technisch parcours te zien met verrassend veel
niveau verschil en technische schuine kanten.
Helaas zorgde Pluvius er echter voor dat de wereld er op zondagochtend heel anders uitzag.

Bij aankomst regende het pijpenstelen en hadden de Masters 40+ en Sportklasse/amateurs
het ondergelopen terrein in een waar modderbad veranderd.
Bij het verkennen was het voor 80% lopen wat de klok sloeg en na één rondje kon het 1e setje
kleding inclusief schoeisel in de vuilniszak.

Ondertussen was ik Gert (Mulderij) tegen het lijf gelopen en kon hem bedienen met een begeleiders
pasje, zodat hij mijn inspanningen van dichtbij kon volgen (en becommentariëren).
Hij vond dat ik heel weinig bandenspanning had en krapte zich achter de oren toen ik er nog een
flinke zucht lucht uit liet lopen (dat onderscheid de wegrenner van de crosser).

Bij het oproepen naar de start werd een chip en banden(breedte) controle aangekondigd, waarop ik van
kleur verschoot; ik had mijn transponder thuis laten liggen!
Snel naar de jury om een chip te huren en met hartslag 170 naar de controle.
Ik had geen punten in nationale crossen gescoord, dus ik moest helemaal achteraan starten dus dat
ging nog precies op tijd.

In de start kon ik toch een plek of vijf opschuiven, voordat we het veld indoken en na 50m met de 1e helling
werden geconfronteerd. Zaterdag reden de junioren hier moeiteloos omhoog, maar nu was het lopen, zoals
op vrijwel elk ander punt in het parcours.
De wedstrijd werd na één rondde getimed op 3 ronden (wedstrijdtijd 40 min.), wat aangeeft hoeveel tijd
het 1e rondje ook de koplopers had gekost.
Ik was ondertussen met mijn eigen wedstrijd in de wedstrijd bezig waar ik haasje over aan het knokken was met
Frank van Oirschot en Paul Olde Lenferink op afstand probeerde te houden.

Hoewel “vrogger” een goede loper geweest te zijn bleek het lopen tot de enkels in de modder en een fiets
op mijn nek zijn tol te eisen. Ik moest in de laatste ronde Frank laten gaan en accepteren dat Paul het gat naar
me dichte en met nog een halve ronde bij me wegliep.

Uitgeput en met “bevroren” voeten kwam ik als 32e (maar volgens mijn telling als 3e 60-plusser) over de finish.

De winnaar en nummer 2 en 3 waren:
1. Micha de Vries
2. Ben Minkhorst
3. Gaby van Caulil

Dat nummer 2 en 3 vaste deelnemers van de GOW-competitie zijn, laat zien dat dit een goede bodem is voor
een succesvol cross-seizoen; dit zouden méér HWV’ers moeten doen!
En het is ook weleens mooi weer in de cross!