Koningsronde van Heerde
Vier gemotiveerde blauwzwarte strijders waren afgereisd naar Heerde om deel te nemen aan de koningsronde aldaar. Peter Naaktgeboren, Osco Nijkamp, Han Peeneman en Chris Jansen hadden geen trek in braderieën, springkussens en oranje tompoezen en hadden hun zinnen gezet op een leuke kermiskoers dwars door het levendige centrum van Heerde. Met een Pink Floyd cover op de achtergrond en rijen dik publiek aan de zijkant werd het startschot gelost en mocht het ruim 60 man tellende peloton vertrekken voor een kleine 50 kilometer koers.
Vanaf de start lag het tempo meteen hoog en probeerden diverse mannen weg te komen. Steeds kwamen kleine groepjes los waarin of Osco dan wel Chris aanwezig waren, echter werden deze gaatjes door de nog frisse renners vaak snel dicht gereden. Hierdoor had Peter, die achteraan startte de nodige moeite om voorin te komen. Na 10 ronden was hem dit uiteindelijk gelukt toen het noodlot toesloeg. Een renner van Specialized schoot na een bocht uit zijn pedaal, maakte een rare zwieperd en haalde Peter met een harde klap naar de grond. Gelukkig bleef te schade beperkt tot een paar plekken straateczeem en een zere heup. Het peloton denderde ondertussen onvermoeibaar door en na een kwart van de wedstrijd was Heini Koornberg er wel klaar mee en vertrok en liet de rest van de groep vertwijfeld achter. Hij deed vervolgens wat hij het liefste doet, namelijk tijdrijden. Tot de finish bleef het gat steeds rond de 20 seconden schommelen. In het peloton bleef hetzelfde scenario zich afspelen, steeds mannen die probeerden weg te komen maar zonder succes. Osco en Chris bleven voorin attent rijden en ook Han zei af en toe even kiekeboe bij de voorste mannen, maar had moeite om zijn stek voorin vast te houden.
Het tempo bleef tot in de finale lekker hoog en in de laatste 2 ronden begon het welbekende duwen en trekken voor de beste plekjes in de massasprint. Chris nestelde zich op een 5e stek maar schakelde te zwaar na de laatste bocht, kon deze plek slechts behouden en werd 6e in de einduitslag. Voor Osco was dit zenuwachtige gedoe wat nieuwer maar wist toch beslag te leggen op een keurige 14e plek. Han vond het wel prima en finishte ergens in het midden van de groep.
Vanaf de start lag het tempo meteen hoog en probeerden diverse mannen weg te komen. Steeds kwamen kleine groepjes los waarin of Osco dan wel Chris aanwezig waren, echter werden deze gaatjes door de nog frisse renners vaak snel dicht gereden. Hierdoor had Peter, die achteraan startte de nodige moeite om voorin te komen. Na 10 ronden was hem dit uiteindelijk gelukt toen het noodlot toesloeg. Een renner van Specialized schoot na een bocht uit zijn pedaal, maakte een rare zwieperd en haalde Peter met een harde klap naar de grond. Gelukkig bleef te schade beperkt tot een paar plekken straateczeem en een zere heup. Het peloton denderde ondertussen onvermoeibaar door en na een kwart van de wedstrijd was Heini Koornberg er wel klaar mee en vertrok en liet de rest van de groep vertwijfeld achter. Hij deed vervolgens wat hij het liefste doet, namelijk tijdrijden. Tot de finish bleef het gat steeds rond de 20 seconden schommelen. In het peloton bleef hetzelfde scenario zich afspelen, steeds mannen die probeerden weg te komen maar zonder succes. Osco en Chris bleven voorin attent rijden en ook Han zei af en toe even kiekeboe bij de voorste mannen, maar had moeite om zijn stek voorin vast te houden.
Het tempo bleef tot in de finale lekker hoog en in de laatste 2 ronden begon het welbekende duwen en trekken voor de beste plekjes in de massasprint. Chris nestelde zich op een 5e stek maar schakelde te zwaar na de laatste bocht, kon deze plek slechts behouden en werd 6e in de einduitslag. Voor Osco was dit zenuwachtige gedoe wat nieuwer maar wist toch beslag te leggen op een keurige 14e plek. Han vond het wel prima en finishte ergens in het midden van de groep.
Fotos
