Als in een waas hoor ik de starter aftellen 5 4 3 2 1 GO en weg zijn we.
Vooraan trekt Bert de blauw zwarte formatie op gang en onder aanmoedigingen van de
lokale bevolking is onze 7.2 kilometer lange tijdrit begonnen.

Dat Bert de man in vorm is blijkt al snel hij duwt het tempo richting de 50km/u en Jeroen en
Johan moeten alle zeilen bijzetten om het wiel van hun voorganger te houden.
Nadat Bert van kop af gaat neemt Benjamin in zijn kenmerkende stijl over, zijn hoofd laag
tussen zijn schouders en onder de wind door fietsend weet hij het tempo ook genadeloos
hoog te houden.
Voor Jeroen de nieuwkomer in de ploeg blijkt het tempo net te hoog en na het slaken van
een paar flinke krachttermen moet hij de ploeg laten gaan.
Ook voor Johan die net is hersteld van Corona ligt de snelheid te hoog en hij ziet het laatste
wiel zienderogen kleiner worden.
Ikzelf merk ook dat het tempo vreselijk hoog ligt.
Met de wind schuin achter zie ik het tempo richting de 58 km/u gaan en op m,n tandvlees
kan ik het wiel van Niek houden.
Als ik Bert zie afzakken moet ik passen en met een schreeuw laat ik hem voor me inhaken.
Benjamin en Bert draaien als een geoliede machine en ook Niek weet zijn reputatie als
oermens uit Lutten weer waar te maken.
Na ongeveer 4 kilometer draaien we linksaf en met Bert op kop en Benjamin in zijn wiel
moeten Niek en ikzelf tot het uiterste gaan om weer in het wiel van deze mannen te komen.
Na 200 meter is het rechtsaf en draaien we het vooraf gevreesde slechte stuk op.
Bert ramt hier vol gas door en ook Niek staat op knakken en hij moet een gaatje op Benjamin
laten.
Ik schreeuw rustighhhh en gelukkig houd Bert een kwart tel zijn benen stil wat voor Niek net
voldoende is om weer te kunnen aanhaken.
Deze krachtsinspanning is voor mij de druppel ik zie dat ik centimeter voor centimeter het
contact met Niek zijn achterwiel aan het verliezen ben.

Nog 1 keer probeer ik aan te zetten maar met het zuur in m,n oren zie ik de jongens van me
vandaan fietsen.
Het is Benjamin die van Bert overneemt en met nog 2 kilometer te gaan weten de jongens
dat ze het nu met zijn drieën moeten gaan doen.
Ze razen over de klinkers en vol gas rijden ze op de laatste chicane af.
Met Bert op kop lukt het de boys op maximale snelheid door de bochten te vliegen en
volgens de weinige toeschouwers was het Bert zelf die zijn fiets al driftend door de laatste
bocht wist te wringen.
Met nog 1 kilometer te gaan is het Niek die het laatste beetje energie uit zijn oerlichaam
perste en de snelheid weer richting de 50km/u weet te krijgen.
Vlak voor de finish word het voor hen gestarte team nog even met een rotgang ingehaald en
met de door Bert ingezette eindsprint weten de Boys de klok stil te zetten op 9.27.
Een fantastische prestatie want de doelstelling minimaal 1 pro team achter on te laten is
ruimschoots gelukt!
Met een goed gevoel ziet het team van HWV dan ook het tijdritseizoen tegemoet!