We schrijven zondagochtend 29 juni. Heel Nederland ligt nog op 1 oor als 4
matadoren zich noordwaarts spoeden om daar de strijd aan te gaan in wellicht de
mooiste discipline der wielersport de Ploegentijdrit.
Namens HWV zijn de volgende 4 renners afgevaardigd.
Benjamin van Elburg de man in vorm en met zijn ranke postuur en diepe zit een
kwelling voor degene die bij hem in het wiel zit.
Han van de Werfhorst met zijn geperfectioneerde fietspositie een streling voor het
oog en afgelopen periode bewezen dat ondanks zijn triathlon aspiraties het hard
fietsen niet verleerd is.
Niek Dam het wondermens uit Lutten zijn imposante baard jaagt menig tegenstander
angst aan maar evenzo zijn angstaanjagende kop beurten

GH Hutten de veteraan van het gezelschap. Kan hij deze jonge honden bijblijven of
zal hij weer roemloos moeten lossen.
De ploegentijdrit zal gehouden worden in het altijd gezellige plaatsje Lageland op
een steenworp afstand van Groningen.
Bij het naderen van Lageland is het alsof de temperatuur in de auto een paar graden
daalt en een grijze wolk neemt bezit van het landschap.
Een naargeestige leegheid doet de vrolijke sfeer in de auto tot het vriespunt dalen en
zelfs Niek mompelt in zijn baard geen kroeg of kerk te bekennen…
Gelukkig weten de boys elkaar weer op te peppen en bij het aantrekken van de
minuscule niets verhullende tijdrit pakken zijn de opmerkingen dan ook niet
publicatie waardig.
GH maant de jongens tot spoed want met een half uur is de start en natuurlijk moet
er eerst stevig warm gereden worden.
Navraag leert dat dit perfect kan op de weg die dwars op het parcours ligt. Kan niet
missen volgens de vrijwilliger want zoveel wegen zijn er hier niet…
Met een stevige gangetje zoeft de blauw zwarte trein door het mistroostige Groninger
landschap de de boys voelen direct dat het goed zit en optimistisch schakelen ze nog
een tandje bij…...niet wetende welk onheil hen zo te wachten zou staan.

Na 5 kilometer fietsen komen ze haaks op het wedstrijdparcours uit en besloten
wordt een kleine sanitaire stop te houden.
Na eenig gewurm en gesteun ledigen de mennen dan ook collectief hun blaas en
opgelucht stappen ze weer op de fiets om terug naar de start te fietsen.
Na ongeveer een kilometer slaakt Han voorop een luide kreet en met een uiterste
inspanning weten de jongens hun fietsen voor het rode draad wat over de weg
gespannen is tot stilstand te brengen.
Vol ongeloof zien de jongens hoe een kudde koeien de weg over steekt naar het aan
de overzijde liggende weiland.
De traag voortbewegende runderen passeren op hun dooie gemak de straat en er
lijkt geen eind te komen aan deze voortsjokkende dierenmassa.
Radeloosheid neemt bezit van de jongens want met nog 10 minuten tot de start lijkt
dit een onoverkomelijke hindernis en een bijna zekere podiumplaats zal door deze
melkproducerende giganten worden te niet gedaan.
GH oppert zullen we er tussen door proberen te lopen.
Op dat moment is het Benjamin die als in een waas de keiharde feiten weet op te
noemen.
– jaarlijks worden er 22 mensen door een koe gedood daardoor is de koe 1 van de
dodelijkste dieren in Europa, dit in tegenstelling tot de haai die er maar 5 per jaar
dood.
– In oogenschouw nemende dat het Groninger rund bekend staat om zijn ietwat korte
en norse karakter zal derhalve het aanvalspercentage significant hoger liggen dan bij
het normale Hollandse rund.

Vol ongeloof kijken de jongens Benjamin aan en de moed zakt hen dan ook in de
schoenen.
Totdat Han opmerkt maar we kunnen toch geen podiumplaats op geven voor een
paar koeien.
Als door een magneet getrokken staren 3 paar ogen GH aan. Hij is de man met
veruit de slechste benen en er moesten maximaal 3 personen finishen. Niek
mompelde iets van clubbelang voor individueel belang.
Met een vastberaden blik loopt GH naar het draad toe en vol bravoure stapt hij over
het draad en met een ferme Ho staat hij pontificaal voor de aankuierende
beestenmassa .

Op dat moment stormt een gigantische stier van achter uit de kudde naar voren zijn
imposante balzak zwiept heen en weer en met een angstaanjagende brul bereikt hij
GH die zijn mistroostige leven aan zich voorbij ziet vliegen en met een ware
doodsverachting zich voor zijn ploegmaten positioneert en brult ga weg vlegel……
Als het stof is neergedaald staat GH oog in oog met Corrie 143 die snuivend de
situatie op neemt en op haar gemak de weg over steekt .
In het voorbijgaan blijkt de imposante balzak toch echt een uit de kluiten gewassen
uier te zijn geweest.
Met Hartslag 200+ spoeden de jongens zich naar de start en klokslag 11 uur gaan ze
van start.
Over de tijdrit kunnen we kort zijn de jongens vlogen over het parcours alsof een
kudde op hol geslagen runderen hun op de hielen zaten.
Als een geoliede machine draaiden ze hun beurten zelfs GH had van de adrenaline
zijn benen weer gevonden en kon meedraaien.
Na ruim 20 kilometer wisten ze onder toeziend oog van een kudde koeien hun
voorwiel over de streep te drukken.
Toen de stofwolken waren neergedaald bleek dit goed voor een mooie eerste plek.

Er gaat Niets boven Groningen toch ……..